Basit bir dil sürçmesinin bizi bu noktaya getirebilmesini hâlâ anlayamıyorum biliyor musun?
Evet, basit bir dil sürçmesi. Her şeyin başlangıcı. O gün ‘aşık olsam ‘ demek isterken ‘’aşık oldum ‘’ demem bizi nerelere getirdi. Seni üzmeyi istemezdim. İstememeliydim. Biz arkadaşız, arkadaştık… Bilmiyorum.
Hep beni neyin tetiklediğini düşünüp durdum. O bütün günler ve geceler boyu yaşadıklarımız, sinir savaşlarımız, hayal kırıklıklarımız,gözyaşlarımız. Evet gözyaşlarımız. Belki de ben bir deliyim, hep deliydim kim bilir?
Sonsuz bir iç sıkıntısı gibiydin. Sana söyleyebilirdim, bir daha görüşmeyebilirdik. Neden bunu yapmadım da bu yanlışlığı bilinçli bir yalana çevirdim? Ve o adamı hayatımıza sokuverdim. Sadece kendi hayatıma değil ikimizin de hayatına hem de. Tamamını oku »

AB’ye giden yol : Yıkımdan Ortaklığa20.yüzyıl Kıta Avrupasını sarsan iki büyük savaş ile birlikte geride kaldı. 20. yüzyılda en karlı çıkan taraf 2.Dünya savaşın galibi olan ve uluslararası sistemin kontrolünü ele alan ABD olurken yüzyıllarca uluslararası sistemi kontrolü altına almak için savaşan Kıta Avrupa’sı ülkeleri oyun dışı kalmış oldu. 2.Dünya savaşından sonra Avrupa ülkeleri sistemin öznesi olmaktan çıkmış,ekonomik açıdan kendilerini toparlamaya çalışan ve bunun içinde ABD yardımına ihtiyaç duyar hale gelen ve bu yönüyle ABD’yi finanse eden ülkeler haline gelmişlerdi.
2.Dünya savaşı sonunda oluşan bu tablodan doğan rahatsızlığı ortadan kaldırmak için Avrupa’nın savaşın yararlarını kendisinin kapatması gerektiği düşüncesi doğdu.Böylece birleşik Avrupa fikrinin tohumlarıda atılmış oldu. Kendi sorunlarını kendi çözebilen bir Avrupa aynı zamanda barışçıl ilişkiler içerisinde savaştan uzak kalan bir Avrupa olacaktı. 9 Mayıs 1950 Bildirgesi veya diğer adıyla Schumann Deklerasyonu ile bu yoldaki ilk adım atıldı. Fransa ve Almanya , sanayinin en önemli maddeleri olan kömür ve çelik üretimini birlikte gerçekleştirecekti. Nitekim bu fikir Avrupa’da kısa sürede kabul gördü ve 1951 yılında imzalan Paris Antlaşması ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu kuruldu. Paris Antlaşmasına Fransa, Almanya, İtalya, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg imza atmıştı. 2.Dünya savaşının kazanan ve kaybedenlerini bir araya getiren bu antlaşma , Kıta Avrupasının küresel bir aktör olma yolunda toparlanma adına attığı ilk ve en önemli adımdı. Avrupa yüzyıllar sonra birliktelik adına ilk kez bu kadar samimi davranmıştı. Tamamını oku »

İnceden inceye,
yağıyor
yağmur.Narin damlalar,
iniyor
sönüp giden yeşillere Kurşuni bir akşam
çökmüş;
gürültülü bi şehrin
gri
sahillerine… Dönüp baktım,
Gökyüzü sessiz,
Sen yorgun,
Ben maviydim. Duyumsamalar
ve tüm sanrılar
farkındalıklarla
anlatıyor kendini;
yitik kalan
yüreklere… Tamamını oku »

Meta öncelikle insanların gereksinimlerini karşılayan nesne demektir. Metanın iki değerinden bahsedilebilir. Birisi kullanım değeri. Nesnelerin insanların yararına olarak kullanılması onlara bir değer yükler. Havanın, suyun, yada ceketin, ayakkabının kullanım değeri olması gibi… Bir de değişim değeri vardır. Meta asıl olarak değişim değerini barındıran nesnedir. Yalnızca kişisel kullanım için üretilen nesneler yani toplumsal emeğin bir ürünü olmayan nesneler meta değildirler. “Metanın değeri” ifadesi de aslında onun değişim değerini belirtir. Kaç tane ceket ile kaç tane ayakkabı değiştireceğimiz her iki metaın değişim değeri ile belirlenir. Örneğin iki tane ceket bir tane ayakkabı ile değiştiriliyorsa bu ayakkabının değerinin ceketin değerinin iki katı olduğunu gösterir. Peki bu iki farklı meta nasıl birbiri ile değiştirilebilir, yada bu değişme işleminde varsayılan ve her iki meta için de karşılaştırılabilen temel öz nedir? Yani metaların değeri nereden gelir? Emek-değer teorisi bu sorunun cevabını şöyle verir: Her meta içinde belli bir miktar toplumsal emek bulundurur. Herhangi iki metanın birbiriyle değişimi toplumsal emek-zamanının oranlanması ile geçekleştirilir. Metaların değeri onların içinde bulunan somut insan emeğidir. İçinde emek bulunmayan nesnelerin değişim değerleri olmaz. Hava insan için çok gerekli olsa da kimse havayı satmaya kalmıyor. Ama diyelim ki hava da ancak toplumsal emekle elde edilse o da bir meta haline gelir.Metaların değişimlerinin daha kolay ve basit olabilmesi için hepsinin ortak bir meta ile olan değişim oranları baz alınmış ve para böylece genellikle altın olarak kullanılmaya başlanmıştır. Bu şu demektir: x kadar A metaı = y kadar B metaı = z kadar C metaı = q kadar altın… Metaların dolaşım şekli meta-para-meta şeklindedir. Metaların asıl değerlerinin içlerinde somutlaşmış olarak bulunan toplumsal emek olduğunu söyledik. Fakat metaların fiyatlarını son tahlilde pazarda belirleyen şey alıcılar ile satıcılar arasındaki rekabettir. Tamamını oku »

Masallar neden vardır? Şu teknoloji çağında çocuğuna masal okumamış anne-baba-büyükanne-büyükbaba var mıdır?
Neden hala masallara ihtiyaç duyarız. Sinema denilen şey büyükler için masal niteliğine sahip olmaz mı?Masallar hep çocuklar için olduğu sanılır. Genel olarak da doğrudur. Ancak iş büyüklere doğru kaydığında masalın naif anlamı, büyükler için uyutmaya döner.
Çünkü masal çocuklarda uykundan önce anlatılır. Bir yetişkin bir düşüncesini aktardığında, diğerleri bunu uyutma olarak kabul eder ve ‘masal okuma’ diye karşı çıkar. Evet masal neden uykudan önce okunur, masal neden çocuklara has görülür…? Tamamını oku »

Yeryüzünde demografik ve politik açıdan en önemli yeri işgal eden üç tek tanrılı dinin bugünlere geliş aşamasını kabaca ele aldığımızda karşımıza önemli benzerlikler çıkmaktadır.Bu benzerlikler gerek doğdukları coğrafyanın gerekse şartların gereksinimleri altında ortaya çıkmış ve günümüze dek gelmişlerdir. Dinin insan için ne gibi bir gereksinim olduğu sorusuna değinmek oldukça kapsamlı bir araştırmayı gerektirir ki bu yazının konusu bu değil.Ancak üç din açısından insan gereksinimlerinin bir sosyolojik araştırmaların yalnızca tarihsel süreç içerisinde incelenmeleri değil aynı zamanda ne gibi ihtiyaçları karşıladıkları açısından da yanıtlanması gereken pek çok soru olduğu kesindir. Tamamını oku »

Sabahın mahmurluğundayım. Yine sürünüyorum yerlerde, yine sessizim, yine sıkkın, ama yine güler yüzlüyüm alabildiğine. Nasıl oluyorsa oluyor, odamın kapısını açar açmaz değişiveriyorum. Sihirli bir değnek değiyor yüzüme, kocaman gülümsüyorum. Bu sabah da mutluluk perisi gelmiş, beni kapıda selamlamasından belli.
Nasıl takılırsa her sabah dilime bir ezgi, bu günde dolanıp duruyor neden bilmem güzel bir türkü’nün sözleri. Sanki atölyedeyiz yine, tasavvuf yerine türkü dinliyoruz lakin bu kez ve yine sanki hep bir ağızdan “hadi hadi” sesleri geliyor kulağıma ve ben avaz avazdayım “tutam yer elinden tutam, çıkam dağlara dağlara…”Dağlara çıkmak ne kelime, ben merdivenlerden aşağıya inmek zorundayım sadece. Yankılanıyor aşağıya inerken ve bir elim havada, bir elim merdivenin pervazındayken sesim. Sanki iniyor ağır ağır, gerçekten dağlara çıkması gereken bir beden. O inişle dışımdaki oyun da başlamış oluyor. Mutsuzum zira aslında, her sabah bir peri mutlu yapsın beni diyorum kendime, tam da odamdan çıkarken ve neşe versin evime, aileme, üzülmesinler mutsuzluğumu fark edip de. O da kapıda karşılayıp yapıyor işte elinden geldiğince. Selamlıyorum sonra olduğum yerden kibarca eğilerek, merdivenin altından garip garip bakan ve sabahları sinirli olan babamı bir elimle. Sanki yine diyor ki bakışlarıyla anneme “nereden buluyor sabahın köründe bu kız bu enerjiyi? Ya komünist şarkıları söylüyor, ya Müslüman ilahisi!!! Nereden öğreniyor, nasıl seviyor bu tuhaf şarkıları? Evet evet, kesinlikle bu kız bizim kızımız olmamalı…” Tamamını oku »